دستور موقت پيرامون حضانت

مطابق مادهٔ ۲۰ از اين قانون، هر كسي كه در دادگاه خانواده از اصحاب دعوايي باشد كه مرتبط با دعواي حضانت است، حق دارد از همان دادگاه رسيدگي كننده به اصل دعوا، درخواست دستور موقت داير بر تعيين تكليف موقت راجع به حضانت و هزينهٔ نگهداري اطفال را بكند. دادگاه نيز بايد بلافاصله بي‌آن كه وارد ماهيت و اصل دعوا شود، نسبت به اين درخواست، اتخاذ تصميم كند و آن را به موجب قراري در قالب دستور موقت، براي اجراي فوري، به جريان بيندازد.